All you can eat

In dit artikel:

In zijn nieuwste bijdrage aan Trikipedia bespreekt Bert Flier de ontwikkelingen in sportvoeding binnen de triathlonsport, van de bescheiden beginjaren tot de indrukwekkende voedingsstrategieën van 2025. In de jaren tachtig en negentig was triathlonvoeding simpel en beperkt tot basissnacks zoals bananen en frisdrank, met een vroege sportvoedingsoptie als Extran, een suikerpoeder dat in water werd opgelost. Het advies destijds was één gram koolhydraten per kilo lichaamsgewicht voor langeafstandswedstrijden.

Later verhief voedingsdeskundige Asker Jukendrup dit advies door koolhydraten te combineren (glucose en fructose) die via verschillende darmkanalen opgenomen worden, waardoor triatleten nu tot 120 gram per uur konden innemen. Toch zijn huidige atleten als Cameron Wurf en Magnus Ditlev nog een stapje verder gegaan: zij consumeren tijdens races ruim 200 gram koolhydraten per uur, samen met grote hoeveelheden vocht en zout. Dit is tot voor kort ongehoord en vraagt om een voorsprong in strategie en maagtraining.

Flier benadrukt de gevaren van overconsumptie tijdens wedstrijden: een atleet die consequent meer eet dan aanbevolen riskeert maagproblemen en kan daardoor kostbare prestaties missen, zoals hij zelf meemaakte met een sporter die zijn Kona kwalificatie misliep door te veel te eten. De belangrijkste les is dan ook om liever iets minder te nuttigen dan net teveel, want het maagcomfort is cruciaal voor een goede race.

Daarnaast wijst Flier erop dat triathlon tegenwoordig niet alleen gaat om zwemplezier, kracht op de fiets en hardlopen, maar ook om het trainen van de voedingsinname en het ontwikkelen van een persoonlijk voedingsplan. Geïnteresseerden kunnen contact opnemen voor advies of coaching om hun prestaties slimmer en effectiever te verbeteren.

Tot slot maakt Flier een verwijzing naar het aankomende triathlonweekend in de Duitse stad Kraichgau, waar onder andere Niek Heldoorn goede herinneringen aan heeft, en hint hij op de groeiende populariteit van deze wedstrijden.